Stadsvernieuwing, een hekelpunt in Aalst, zoals in elke stad.

Véle mensen weten dat, wanneer hun straat in erbarmelijke toestand verkeerd, een her aanleg nodig is, maar wanneer die werken beginnen is telkens weer een aantal tegen.

Nochtans, onze stad heeft vernieuwing nodig. Het heeft even geduurd, maar nu is de opmars bezig. Maar dan hoor je klagen, moeten al deze werken nu samen gebeuren? Neen… maar is het toch misschien niet beter “korte pijn”?

Wanneer de plannen worden gemaakt is er een bewonersvergadering waar diensten mobiliteit en/of openbare werken uitleggen waarom er voor deze aanpassing is gekozen, en kan iedereen zijn zegje doen. Het is moeilijk om voor iedereen goed te doen. Handelaars wil parkeerruimte en doorstromend verkeer ivm met hun klanten, begrijpelijk zij moeten hiervan leven, maar bewoners willen vooral veiligheid en eventueel ook rust. Fietsers willen vooral veiligheid en indien mogelijk zo veel mogelijk fietspaden.

Oké, we zijn ook realistisch. Onze stad heeft vele smallere straten, die al jaren geleden, voor de overvloed aan gemotoriseerd verkeer zijn aangelegd, dus we beseffen maar al te goed dat het onmogelijk is in alle straten een degelijk fietspad in 2 richtingen aan te leggen. Maar de Moorselbaan is een goed voorbeeld van hoe het wel kan in de smallere straten van Aalst.

© Marleen Stallaerts _ MindSPhotography.be – no reproduction without creditline.

© Marleen Stallaerts _ MindSPhotography.be – no reproduction without creditline.

Of we maken er een fietsstraat van. Eenrichting, geknipte rijrichtingen, en voorrang voor de fietser ten alle tijden.
Vandaag is als beste voorbeeld hiervan de Arbeidsstraat officieel ingereden :

Deze slideshow vereist JavaScript.

Een oplossing voor onze schoolstad.

Door de vastlopende mobiliteit is het tot nu toe vaak zo geweest dat ouders hun kind niet naar school durfde te laten gaan met de fiets. Dit wordt dan een vicieuze cirkel. Hoe meer auto’s hoe slechter, en hoe minder leerlingen met de fiets mogen/durven komen.

Laat ons onze stad veilig maken voor de fietser. Veiligheid door aantal.

Aalst is aan een voorzichtig inhaalmanoeuvre begonnen, en dit kunnen we alleen maar toe juichen. Mensen van mobiliteit, verenigingen en scholen moeten natuurlijk ook de Aalstenaar mee krijgen. En in Aalst, net zoals in vele steden, is autogebruik zo vanzelfsprekend geworden, dat het niet gemakkelijk is die mentaliteit zomaar volledig om te gooien.

Aan stadbestuur en burgemeester, blijf ijveren voor een betere mobiliteit door de fietser meer veilige doorgang te geven. Minder auto’s is ook goed voor diegene die echt niet anders kan en een auto nodig heeft. Zij zullen dan ook gemakkelijker kunnen doorstromen.

Aan de bewoners, de ouders van de schoolgaande jeugd, besef dat een mobiele en leefbare toekomst er alleen maar kan komen als we net iets vaker FIETS denken. Zeker nu met de klimaattop in het achterhoofd. Ook de fiets kan het milieu alleen maar ten goede komen, en we houden onszelf fit, en onze stad zal minder toe slibben maar leefbaar en toegankelijk worden.

Aan onze handelaren, wij weten dat jullie van dit doorgaand verkeer, van (minder) mobiele mensen leven. Als iedereen vlotter overal geraakt, zullen ze zeker ook naar jullie een vlottere weg vinden.

De ijspekel

Veel mensen laten hun fiets tijdens vriesweer op stal staan.  Bevroren vingers en koude neuzen, daar durven we nog voor te passen.  Ook de vrees voor glij- en valpartijen zit er goed in.  En terecht, fietsen hebben dunne banden en (meestal) slechts 2 wielen.  Er moet niet veel gebeuren of de fiets dreigt van onder ons te floepen.  Maar voor dit alles zijn er oplossingen.

Tegen de koude kunnen we ons perfect kleden.  Een warm paar wanten en een muts is standaarduitrusting bij winterweer, welk vervoer je ook kiest.  Maar in vele gemeenten is het sneeuw- en ijsvrij maken van fietspaden een lage prioriteit: pas als er op alle autobanen was gestrooid, zou men kunnen overwegen de fietspaden onder handen te nemen.  Zo leek dit ook in Aalst, … tot voor kort!

Dit jaar heb ik een verandering ten goede gemerkt.  De voorbije weken kenden we verschillende sneeuwdagen en vriesmomenten, vooral tijdens de nacht en ochtend.  Desalniettemin waren veel fietspaden richting centrum ijsvrij gemaakt.  Stad Aalst gebruikt hiervoor een nieuwe methode: sproeien met pekel, een oplossing van nat grof zout.

Het fietspad op deze foto werd er 2 dagen geleden gesproeid met pekel. Je kan nog het grof zout zien liggen (kleine witte bolletjes), klaar voor de volgende vriesnacht.

Dit gebeurt met speciale pekelsproeiers.  Waar strooizout pas goed functioneert als het in de sneeuw wordt gedrukt (dat lukt beter met brede autobanden dan met smalle fietsbanden), werkt een pekeloplossing direct in op het gladde wegdek.  Als de fiets komt aangereden, is het ijs al weg.  Het grof zout blijft ook beter liggen op het fietspad, goed voor de volgende vriesdagen.  Dit zorgt voor een geruststellend geknisper van zout als je er overfietst.

Op het fietspad op deze foto werd drie dagen geleden gepekeld. Het was net aan het sneeuwen. Door de zoutresten op het pad, kreeg de sneeuw geen kans om te blijven liggen.

Over deze nieuwe methode werd bij mijn weten nog niet gecommuniceerd door de stad, onterecht.  Want het werkt!  Als het goed is, mag dit ook gezegd worden.

De dienst Mobiliteit van stad Aalst liet me weten dat er een heus strooiplan voor de Aalsterse fietspaden zal worden opgesteld, kwestie van alle belangrijke fietsroutes berijdbaar te houden op elk moment van het jaar.  Dus, indien u als fietser een veelgebruikt fietspad kent waar niet of onvoldoende wordt “gepekeld”, laat het ons gerust weten.  Wij sturen je vraag door naar de bevoegde stadsdienst.

Een situatie die we heel graag zien: de auto’s op vier wielen met sneeuwbanden kunnen perfect het dunne laagje sneeuw op hun rijbaan aan, het fietspad blijft sneeuwvrij door de pekelbeurt van 3 dagen geleden. Fietstoegang tot Aalst-centrum verzekerd in alle weersomstandigheden.

Fietsersbond Aalst klaagt TRAAGHEID der DINGEN aan

1. Het fietspad tussen Aalst en Gijzegem wordt ingericht met ledverlichting, een zegen voor de fietsers. ‘Dat horen we nu al sinds het voorjaar’. Een mooi initiatief waar we als belangenorganisatie uiteraard volledig achter staan ! Maar hoe komt het dan dat de beloofde werken zo langzaam opschieten ? Een hekel punt nu het terug snel donker wordt.

 

Bij wijze van symbolische actie heeft Fietsersbond Aalst woensdagavond 19 november om 19 u 00 een menselijke ketting gevormd met fakkels om de aandacht te trekken op de traagheid en uitvoering van deze werken.   Initieel was het de bedoeling dat deze werken bij aanvang van het schooljaar reeds gerealiseerd zouden zijn door Eandis. Intussen zijn we half november en blijven de werken blijkbaar aanslepen zonder klaarblijkelijke reden.  

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

2. Wat daarnaast ook heel erg traag verloopt is het Aalsters Mobiliteitsplan; waar Fietserbond Aalst van in de beginfase actief aan deelgenomen heeft. Na het bijwonen van meerdere vergederingen eind 2013 en begin 2014 komt er nu maar geen definitieve vergadering met gekozen opties. Het blijft verdacht stil !! Ook hier werd door Fietsersbond Aalst reeds meerdere malen aangedrongen op actie, maar zonder enig initiatief tot op heden.

 

3. Tenslotte als Aalst wil in aanmerking komen voor de titel van Fietsstad 2015 zal het enorm zijn best moeten doen om hierop aanspraak te kunnen maken. Bij het onder de loep nemen van de documenten ‘kandidatuurstelling’ blijken nog heel wat hiaten te zijn. Ook hier betreurt Fietsersbond Aalst dat het op geen enkele manier betrokken is of geïnterpelleerd wordt voor zijn deskundigheid en zijn ervaring ‘on the field’. We merken dat men wil scoren met prestigieuze projecten zoals fietsbruggen en fietstunnels, maar het probleem maatschappelijk aan de basis aanpakken; namelijk een gedurfde fietsinfrastructuur uitbouwen; in het centrum blijft uit !

 

Kortom we blijven op onze honger zitten !

Raadpleeg ook onze Facebook pagina om de laatste nieuwe hot items te volgen van wat er leeft in Aalst. Moorselbaan, Keizersplein, ….

Eindhoven : tweede plaats Fietsstad Nederland 2014

Nu Aalst zich kandidaat heeft gesteld als mogelijke fietsstad 2015 was het eens interessant om bij onze Noorderburen een kijkje te nemen hoe zij dit aanpakken.
Ieder jaar wordt ook in Nederland een fietsstad verkozen.  Uit de vele kandidaten worden er uiteindelijk 5 genomineerd, en krijgt eentje in mei de prijs. Zwolle werd dit jaar als eerste verkozen, en Eindhoven werd mooi tweede.

Hun eigen motivatie klinkt als volgt :

Het is prettig fietsen in Eindhoven en het wordt steeds beter en leuker als fietser. Eindhoven kent van oudsher veel hindernissen voor fietsers, zoals drukke en brede wegen, veel (oude) verkeerslichten, veel tegelfietspaden en een tekort aan goede fietsparkeervoorzieningen. Deze hindernissen worden stuk voor stuk opgeruimd of verbeterd. Innovaties op fietsgebied spelen daarbij een grote rol. De nieuwe mobiliteitsvisie “Eindhoven op Weg” geeft richting aan een prettig fietsklimaat. Kortom, Eindhoven transformeert van autostad naar èchte fietsstad.

En hier kunnen héél wat Belgische gemeenten en steden een voorbeeld aan nemen.

Uitleg over de aanpak in Eindhoven kregen we van verkeersplanoloog Bas Braakman en de lokale Fietsersbond afdeling.

Eindhoven heeft een bevolking van 220.000 inwoners, maar door zijn hoge scholen en universiteiten zijn er zo’n 300.000 fietsen.
Er wordt vooral gewerkt aan een goed en veilig fietsnetwerk, en het doorgaand verkeer is geweerd uit de stad.
hoofdpunten zijn :

• Fietscomfort
• Directheid
• Fietsparkeren
• Aantrekkelijkheid

Het pronkstuk van deze werken is de Hovenring, een zwevend fietspad boven een van de drukste kruispunten van de gemeente.
   

Maar ook veel straten zijn aangepast.  Zo worden primaire fietsroutes de rijvakken verminderd, en smaller en krijg je een fietspad in 2 richtingen (elke richting 1.5m breed).

Op secundaire fietsroutes krijg je langs beide zijden van de straat een fietsstrook van 1m breed (in Nederland is rode strook met onderbroken lijn geen fietssugestiestrook), met verhogingen/plateaus op de kruispunten.

Ook worden heel wat straten met doorgaand verkeer voor winkels uiteindelijk fietsstraten.  Hier wordt in het midden asfalt gelegd zodat de fietser daar kan rijden, en op de kanten klinkers waar automobilisten moeten rijden.  Fiets heeft voorrang en snelheid is beperkt tot 30km/u.

Straten waar vaak tot 1500 auto’s per dag door kwamen zijn autoluw gemaakt, de fietser heeft het volledig wegdek voor hem alleen, en enkel de bewoner van deze straat mag er nog in of uit.

In het centrum van de gemeente is dan ook de fietsparkeervoorziening enorm uitgebreid.
Onder het winkelcentrum is een bewaakte fietstaling voor 6400 fietsen, aan het station zijn 7000 niet bewaakte stallingen en 4000 wel bewaakte.  Er is op verschillende plaatsen in de stad een Klick’nGo systeem voorzien, waar mensen met de Einhovenpass hun fiets kunnen vast maken.
Veel autoparkeerplaatsen  moesten wijken, want per autoplaats kunnen 12 fietsplaatsen worden voorzien.

  

   

Het uiteindelijke doel is het huidige fietsgebruik dat ongeveer 28% is te laten groeien met 10%. Minder auto dominantie in het centrum en meer ruimte voor fietser en voetganger.

Maar infrastructuur alleen is niet genoeg.

Bij een rondvraag was vaak ook het probleem te horen dat jonge ouders geen buggy konden mee brengen op de fiets, dus zijn op een aantal bewaakte fietsstallingen buggy’s gratis ter beschikking gesteld.

Maar niet alles is rozengeur en maneschijn.  Eindhoven heeft en het centrum alleen al 175 verkeerslichten, die vaak niet op elkaar afgesteld zijn (ze moesten de werknemers van Philips toch aan de slag houden).  Fietsers kunnen hierdoor vaak niet doorrijden, en dit is ook één van de klachten die bij de rondvraag zijn naar voren gekomen. De stad denkt er hierdoor dus aan om kruispunten om te vormen naar rotondes, met aangepaste voorrangsmaatregel (fietsers hebben voorrang op automobilisten die op of af de rotonde moeten).

De budgeten voor al deze aanpassingen komen niet alleen van de stad zelf, maar ook voor 50% van andere financieringen.  Als een straat dan toch al moet worden heraangelegd, doe het dan onmiddellijk goed.  Maar vaak ook kan geld gebruikt worden van het openbaar vervoer, subsidie ivm luchtkwaliteit, onderhoud, reconstructies landschapsprojecten,…

Voor Aalst is er  denk ik nog veel werk aan de winkel is.
Het zullen niet enkel de fietsbruggen over de Dender of de fietsverlichting op het fietspad naar Gijzegem zijn die de doorslag zullen geven, al zijn we met iedere positieve verandering zeker tevreden.  Aalst moet durven vooruit kijken en mobiliteitsknopen doorhakken in het centrum van de stad. Auto’s weren en fietsen een veilige en vrije doorgang garanderen.

©MS

Veilig op de weg in de donkere periode van het jaar

Nu het schooljaar terug  is begonnen en zeker ook de dagen korten,  is het nog eens de tijd om extra te denken aan de veiligheid van onze kinderen, maar ook van alle fietsers.

Zelf goed zichtbaar zijn, opletten dat mede weggebruikers je zien door oogcontact te maken, en iedere fietser het gevaar van dode hoek goed aanleren is hierbij zeker belangrijk. Maar ook rekening houden met de verkeerssituatie en de wegcode respecteren.

Jammer genoeg zullen we het allemaal wel in de pers gehoord of gelezen hebben dat het eerste dodelijk ongeval met “dode hoek” reeds is gebeurd.  En zelfs mensen die het traject dagelijks nemen, en de gevaren er van kennen, daarom niet minder risico lopen.

Het is niet omdat je jezelf goed zichtbaar maakt door verlichting en heldere kleding dat de medeweggebruiker je heeft gezien.  Verstrooidheid, slechte zichtbaarheid en ook de boosdoener GSM hebben hier vaak mee te maken.

De enige manier waarom je 100% zeker bent dat de chauffeur je heeft gezien is het hebben van OOGCONTACT.

 Op plaatsen waar je een kruispunt of straat over moet, en je doorde omstandigheden geen veilig gevoel hebt, is het soms zelfs beter om van de fiets te stappen en het zebrapad te gebruiken.  Veiligheid primeert, en die paar seconden die je hierdoor zou kunnen verliezen wil ik zeker opgeven als het een ongeluk kan voorkomen.

Natuurlijk is het ook zo dat een eenduidigheid in de wegmarkering voor fietsers ook een must is, en ik hoop dat bij toekomstige her aanleg van straten en pleinen over héél Vlaanderen dezelfde wegmarkeringen zullen worden gebruikt. Agentschap wegen en verkeer wil rood voorbehouden voor echte fietspaden, en geel voor fietssugestiestroken om zo onduidelijkheid tegen te gaan omtrent het statuut van de strook. 

Dit zou zowel voor automobilist, vrachtwagenbestuurder, als voor de fietsers, het weggebruik duidelijker maken, wanneer iedereen zich dan ook aan de wegcode houdt.

Onze kinderen moeten dus ook van jongs af aan deze wegcode kennen.

Ouders kunnen best met hun kind mee de weg volgen naar school, hun op de gevaarlijke punten wijzen, en hun de wegcode aan leren.
En dan zelf ook ondervinden dat, wanneer ze morgen deze weg met de auto nemen er punten zijn waar ze misschien toch iets meer moeten opletten op wat de fietsers doen.  Soms vraag je  je af waarom een fietser een bepaald maneuver doet, maar nu zal je weten dat de bestrating op die plaats er niet zo goed bij ligt, of de situatie de fietser hiertoe verplicht.

Maak ook duidelijk wat je wil doen, steek je hand uit voor het afslaan, en ook automobilisten, je richtingaanwijzer gebruiken is verplicht.

En nu de avonden langer en donker worden is een goede fietsverlichting ook een must.

Wat zegt de wegcode? (bron FietsersBond)

Fietslichten moeten aanwezig zijn én in werking zijn tussen het vallen
van de avond en het aanbreken van de dag, en in alle omstandigheden wanneer het niet meer mogelijk is duidelijk te zien op een afstand van ongeveer 200 meter. In dat geval gaat het om een wit of geel licht vooraan en een rood licht achteraan. 

Elk extra licht mag, zolang het niet verblindend is. Dus lichten in de wielen mogen ook zeker om zo beter zijdelings zichtbaar te zijn.

Maar het gaat niet alleen om een goede verlichting, zichtbare kleding is ook belangrijk.  Draag geen uitgesproken zwarte of donkere kleren, en indien je dit wel doet, kan je er altijd onder het fietsen een fluo hesje over dragen.

Conclusie : respecteer elkaar in het verkeer, hou rekening met de medeweggebruiker en zijn situatie, hou je aan de wegcode, maar vooral durf eens te stoppen zelf al heb je voorrang om je eigen veiligheid voorop te stellen.

© MS

Printable version

SUV in Aalst

Volgens wikipedia is een SUV een sports utility vehicle , een auto met een hoog laadvermogen en de capaciteit om passagiers te vervoeren, in de meeste gevallen gecombineerd met off-road-techniek in de vorm van vierwielaandrijving.

Zeer nuttig in Aalst, want er zijn deze dagen behoorlijk wat (riolerings)werken en dus uitstekende opportuniteiten om de off-road-aandrijftechniek op uit te oefenen. Dat voordeel rond laadvermogen moet iets met de mogelijkheid te maken hebben niet-passagiers die zich op de rijweg bevinden makkelijk in de hoogte te kunnen opscheppen ofzo. En de omvang van dergelijke voertuigen is dan weer ideaal voor het inpalmen van delen van de openbare weg waar mede-SUV’s niet rijden, pakweg een voetpad of fietspad.

Persoonlijke ervaring leert me echter dat een in Aalst rondsjeezende SUV nòg meer is dan dit alles. Het sportieve aspect wordt in Aalst namelijk uitgebreid tot ongezien sympathiek supportersgedrag. Ben intussen de tel kwijtgeraakt van het aantal SUV’s dat enige luidruchtige appreciatie geuit heeft voor mijn fiets bij het rakelings voorbijsteken of bij het net op tijd remmen als ik ergens reglementair oversteek. Bref, volgens mij is de correcte vertaling van SUV in Aalst “Supporter Uitbundig voor de Velo”. Graag wil ik dan ook alle SUV-rijders in Aalst bedanken om me op allerlei sportieve manieren al talrijke keren in leven gelaten te hebben, meer zelfs, te supporteren voor mijn stalen ros.

(ads)