Véle mensen weten dat, wanneer hun straat in erbarmelijke toestand verkeerd, een her aanleg nodig is, maar wanneer die werken beginnen is telkens weer een aantal tegen.
Nochtans, onze stad heeft vernieuwing nodig. Het heeft even geduurd, maar nu is de opmars bezig. Maar dan hoor je klagen, moeten al deze werken nu samen gebeuren? Neen… maar is het toch misschien niet beter “korte pijn”?
Wanneer de plannen worden gemaakt is er een bewonersvergadering waar diensten mobiliteit en/of openbare werken uitleggen waarom er voor deze aanpassing is gekozen, en kan iedereen zijn zegje doen. Het is moeilijk om voor iedereen goed te doen. Handelaars wil parkeerruimte en doorstromend verkeer ivm met hun klanten, begrijpelijk zij moeten hiervan leven, maar bewoners willen vooral veiligheid en eventueel ook rust. Fietsers willen vooral veiligheid en indien mogelijk zo veel mogelijk fietspaden.
Oké, we zijn ook realistisch. Onze stad heeft vele smallere straten, die al jaren geleden, voor de overvloed aan gemotoriseerd verkeer zijn aangelegd, dus we beseffen maar al te goed dat het onmogelijk is in alle straten een degelijk fietspad in 2 richtingen aan te leggen. Maar de Moorselbaan is een goed voorbeeld van hoe het wel kan in de smallere straten van Aalst.
Of we maken er een fietsstraat van. Eenrichting, geknipte rijrichtingen, en voorrang voor de fietser ten alle tijden.
Vandaag is als beste voorbeeld hiervan de Arbeidsstraat officieel ingereden :
Een oplossing voor onze schoolstad.
Door de vastlopende mobiliteit is het tot nu toe vaak zo geweest dat ouders hun kind niet naar school durfde te laten gaan met de fiets. Dit wordt dan een vicieuze cirkel. Hoe meer auto’s hoe slechter, en hoe minder leerlingen met de fiets mogen/durven komen.
Laat ons onze stad veilig maken voor de fietser. Veiligheid door aantal.
Aalst is aan een voorzichtig inhaalmanoeuvre begonnen, en dit kunnen we alleen maar toe juichen. Mensen van mobiliteit, verenigingen en scholen moeten natuurlijk ook de Aalstenaar mee krijgen. En in Aalst, net zoals in vele steden, is autogebruik zo vanzelfsprekend geworden, dat het niet gemakkelijk is die mentaliteit zomaar volledig om te gooien.
Aan stadbestuur en burgemeester, blijf ijveren voor een betere mobiliteit door de fietser meer veilige doorgang te geven. Minder auto’s is ook goed voor diegene die echt niet anders kan en een auto nodig heeft. Zij zullen dan ook gemakkelijker kunnen doorstromen.
Aan de bewoners, de ouders van de schoolgaande jeugd, besef dat een mobiele en leefbare toekomst er alleen maar kan komen als we net iets vaker FIETS denken. Zeker nu met de klimaattop in het achterhoofd. Ook de fiets kan het milieu alleen maar ten goede komen, en we houden onszelf fit, en onze stad zal minder toe slibben maar leefbaar en toegankelijk worden.
Aan onze handelaren, wij weten dat jullie van dit doorgaand verkeer, van (minder) mobiele mensen leven. Als iedereen vlotter overal geraakt, zullen ze zeker ook naar jullie een vlottere weg vinden.
fietsgedoe 